συνέχισε να ζεις στον γυάλινο σου κόσμο...

Η μάχη των φύλων (τρίτη και τελευταία)

Ζούμε σε έναν πολύπλοκο κόσμο. Ο μόνος τρόπος να τον εξηγήσουμε είναι να κρατήσουμε τις βασικές 2-3 παραμέτρους και να μελετήσουμε αυτές αφήνοντας κατα μέρος τις άλλες 1000, που ενώ γνωρίζουμε οτι υπάρχουν δεν αποτελλούν σημαντικό μέρος της αλήθειας, ή μάλλον είναι αδύνατο να τις επεξεργαστούμε όλες, αν θέλουμε να καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα.
Πιστεύω πραγματικά πως εμείς οι άνδρες είμαστε σαφώς απλούστερα πλάσματα από εσας τις γυναίκες, συνεπώς αγαπητή φίλη, αν δεν μπορώ να ερμηνεύσω τον γυναικείο εγκέφαλο, τουλάχιστον επέτρεψε μου να σου εξηγήσω τον τρόπο που λειτουργεί ο ανδρικός εγκέφαλος. Τουλάχιστον έτσι, αν δεν με καταλάβεις, ίσως με δικαιολογήσεις... Όπως είπα αυτά που έγραψα αποτελλόυν προσωπική εντύπωση και σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να θεωρηθώ ειδικός. Η θεωρία μου όμως ταιριάζει καλά με αυτά που βλέπω να συμβαίνουν. Οπότε μέχρι να αποδειχθεί λάθος δεν έχω παρά να την υποστηρίζω
Όταν λοιπόν εμείς οι άντρες μαζευόμαστε για να πάμε σε ένα από τα μέρη που περιέγραψα μας ενδιαφέρουν 2 πράγματα. Αν υπάρχουν ωραίες γυναίκες και αν παίζει ωραία μουσική. Ο κάθε ένας από εμάς θα μπορέι σίγουρα να βρεί ακόμα 1-2 λόγους για να επιλέξει μαγαζί, οι 2 προηγούμενοι και κυρίως ο πρώτος είναι κοινοί σε όλους. Όταν θέλουμε να είμαστε
μεταξύ μας επιλέγουμε ή να μαζευτούμε σε κάποιο σπίτι ή να πάμε καμιά ταβερνούλα. Δεν καθόμαστε να ταλαιπωρηθούμε στο bar, με την κάπνα το σπρωξίδι και το στιμοκωλίδι.
Τώρα με τι στόχο πάμε σε ένα τέτοιο μαγαζί; Προφανώς για να περάσουμε καλά. Τι σημαίνει να περάσουμε καλά; Εδώ η απάντηση είναι εύκολη. Στο 100% των ανδρών, το ιδανικό σενάριο μιας νύχτας στο club είναι να φύγει το βράδυ με την πιο όμορφη κοπέλα του μαγαζιού. Οι μόνοι που εξαιρούνται από αυτό είναι οι ερωτευμένοι και οι gay. Το θέμα είναι με τι θα ήμασταν ικανοποιημένοι; Καλό το ιδανικό, αλλά κάθε πότε συμβαινει; Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται και είναι δύσκολες οι γενικεύσεις. Ο γραφών το ελάχιστο που επιζητά είναι το fealing που δημιουργείται από το τρίπτυχο αλκοολ-μουσική-κόσμος να είναι "ανεβαστικό", θα ήταν χαρούμενος αν κατά την διάρκεια της βραδιάς η παρέα του γινόταν ένα με την διπλανή παρέα και κάναν χαβαλέ όλοι μαζι, όσο για το ιδανικό είπαμε ποιο είναι. Θα μου πεις τώρα, οτι το ελάχιστο που ζητάς δεν εμπεριέχει κοινωνικοποίηση. Θα σου πώ οτι είσαι λάθος. Για να δημιουργηθεί το feeling πρέπει οι άνθρωποι γύρω σου να ζουν τη στιγμή, να χαμογελούν και να διασκεδάζουν, να είναι κοινωνικοί και φιλικοί, τουλάχιστον με την παρέα τους, όχι να κάθονται ακίνητοι, να μην μιλούν και να ασχολουνται με το κινητό τους. Πέιτε μου, όλοι δεν έχετε δει τέτοιες παρέες έξω τα βράδια; Όποια πάντως και να είναι η εκβαση της βραδιάς πάντα μα πάντα μα πάντα υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μας η όρεξη για μια καλή γνωριμία, που για κάποιους μεταφράζεται σε γνωριμία που θα οδηγήσει σε ένα μεγάλο έρωτα ή για κάποιους άλλους σε ένα one night stand. Πάντως βγαίνουμε σε τέτοια μέρη για εσάς, οχι αποκλειστικά για εσας, αλλά κυρίως. Ούτε φυσικά μια έξοδος στην οποία δεν θα "φορτώσεις μωρό" ή δεν θα "πάρεις τηλέφωνο" είναι αποτυχία. Το αντίστροφο όμως θεωρείται σίγουρα επιτυχία. Στο πιο όμορφο μαγαζί του κόσμου, στο πιο ειδιλλιακό τοπίο, με τζάμπα ποτά και να μας πήγαιναν, αν δεν είχε γυναίκες δεν θα πήγαινε κανείς.
Οπότε κορίτσια όταν ο φίλος - άνδρας σας βγαίνει με τους φίλους του και συνειδητά πηγαίνουν σε τέτοιου τύπου μαγαζιά να ξέρεις οτι αν δεν είναι ερωτευμένος μαζί σας, βγαίνει με την ελπίδα του να προσθέσει... αλατοπίπερο στο ζωή του. Σε πόση ποσότητα; μόνο αυτός ξέρει...
Το τι εισπράτουμε από εσάς κυρίες μου το ανέλυσα εκτενώς και προσπάθησα να το εξηγήσω, για κάποιους έπεσα μέσα για κάποιους άλλους πάλι όχι. Ακόμα και για εσάς που η γνώμη μου είναι εκ διαμέτρου αντίθετη από την δική σας ποτέ δεν θα θελήσω να σας χαρακτηρίσω κάπως. Ο καθένας έχει δικαίωμα να έχει την άποψη του και αν κάπου κάνω λάθος, είναι στο χέρι σου να με πείσεις για το σωστό. Όσοι σπεύσατε να με χαρακτηρίσετε τρελό, ρηχό, ανώριμο, ανόητο ή και εγώ δεν ξέρω πως αλλιώς, σας ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω, δεν προκειται να πέσω στο επίπεδο σας. Όταν κάποιες σκέψεις κάποιου για το γυναικείο φύλο τις πέρνετε τοοοσο προσωπικά, μου δίνετε ένα λόγο παραπάνω να πιστεύω οτι έχω (κάποιο) δίκαιο. Όταν αναφαίρεται κάποιος σε μια τόοσο μεγάλη ομάδα του πληθυσμού προφανώς και δεν πιστεύει οτι όλα τα άτομα του πλυθησμού συμπεριφέρονται ακριβώς το ίδιο. Υπάρχουν ομως σε κάθε πληθυσμό 2-3 κυρίαρχες συμπεριφορές. Μια από αυτές προσπάθησα να σχολιάσω... Η κάθε μια σας ξέρει που ανήκει. Αν τώρα κάποια από εσας θέλησε να μπεί αυτόκλιτη δικηγόρος όλου του φύλου σας και να διαστρβλώσει κάθε νόημα αυτών που λέω, ε είναι δικαίωμα της. Προφανώς έχει φάει τόσα σκατά από πρώην της που την πνίγει το δίκαιο. Πραγματικά την λυπάμαι!
Έτσι λειτουργεί λοιπόν ο ανδρικός εγκέφαλος. Ο γυναικείος λειτουργεί διαφορετικά, αλλά πόσο; Σίγουρα όχι τόσο πολύ ώστε να μην υπάρχουν κοινά κανάλια συμπεριφοράς στα δυο φύλα.

ΥΓ1: Ο παρορμιτισμός μου κάποιες φορές με βάζει σε δύσβατα μονοπάτια, αυτός με οδήγησε να μπω σε αυτήν την ατέρμωνη συζήτηση. Αγαπητέ φίλε υπόσχομαι πως δεν θα ξαναπιαστώ με το θέμα αυτό, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον, εκτός αν κάποια κακοπροαίρετη με ξαναπροκαλέσει.

ΥΓ2: Μια φίλη που διάβασε αυτά που έγραψα διαπίστωσε μια πίκρα σε αυτά που γράφω. Η πίκρα αυτή δεν οφείλεται, όπως θα φανταζόταν κάποιος, στις συνεχείς χυλόπιτες που εισπράττω ή στην αδυναμία μου να προσεγγίσω το ωραίο φύλο. Ίσα ίσα ποτέ δεν είχα πρόβλημα σε αυτό. Απλά βαρέθηκα να μην ασχολούμαι, βαρέθηκα να βλέπω γύρω μου περίεργα και να αδιαφορώ. Και νομίζω πως θα συμφωνίσουμε όλοι στο οτι οι ανθρώπινες σχέσεις στιν Ελλάδα, εν ετι 2008, είναι τουλάχιστον περίεργες!!!

Αντε φτάνει τόσο!
Σας χαιρετώ