Mission statement

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 05/09/2008
Entry number 1

Γεια σας
Πρώτη εγγραφη σήμερα στο blog μου και θα ασχοληθώ με δυο θεματάκια:
1. Ποιος είμαι και με τι θα ασχολούμαι
2. Γιατί δημιούργησα blog σήμερα και οχι χτές - αύριοΛοιπόν είμαι άνδρας, 31 ετών, γέννημα - θρέμα Θεσσαλονικιός. Είμαι μαθηματικός, διδάκτορας ποσοτικής χρηματοοικονομικής (quantitative finance στην βαρβαρική) του πανεπιστημίου Μακεδονίας, οπαδός του Άρη, ελεύθερος και (θέλω να πιστεύω) σκεπτόμενος!!Δεν νομίζω οτι χρειάζεται να πω περισσότερα για εμένα, τουλάχιστον για την ώρα... Τώρα η θεματολογία μου..., χμμ να πω την αλήθεια δεν είμαι σίγουρος, μάλλον θα ασχολούμαι με οτι μου κάνει εντύπωση! Οπότε μάλλον με βλέπω να σας κουράζω με τις απόψεις μου για την πολιτική, την ιστορία, την επιστήμη, τον αθλητισμό, την μουσική και οτιδήποτε άλλο (εκτός κουτσομπολιού) απασχολεί την επικαιρότητα. Ας ασχοληθώ τώρα με τον λόγο για τον οποίο μπήκα στο κόπο να δημιουργήσω ιστολόγιο. Ε μάλλον γιατί τώρα κατάλαβα πόσο εύκολο είναι. Επιπλέον έχω το θάρρος της γνώμης μου και δεν φοβάμαι να συζητήσω το οτιδήποτε καθώς και να ακούσω τον οποιονδήποτε, ανεξάρτητα αν συμφωνώ μαζί του ή οχι. Οπότε αντιστρέφω το ερώτημα και ρωτάω για ποιον λόγο να μην εχω ιστολόγιο; Ας προχωρήσω στην πρώτη προσπάθει λοιπόν

H ... μάχη των δυο φύλων

Ξεκινάω με μια ερώτηση: Για ποιον λόγο βγαίνετε έξω; Μιλάω για τις ανδροπαρέες - γυναικοπαρέες που πατικώνονται στα club και μόνο για αυτές, όταν αυτή τη μορφή διασκέδασης επιλέγουν. Επειδή όπως προείπα είμαι άντρας το ερώτημα απευθύνεται στις κυρίες. Γιατί, όταν είστε με φίλες και αποφασίζετε να πάμε νυχτερινή βόλτα, πηγαίνετε στα bar - club της μόδας που είναι τίγκα και όχι σε μαγαζιά με λιγότερο κόσμο, στα οποία και πιο άνετα θα μπορείτε να χορέψετε και δεν θα "κινδυνεύετε" από το μπούγιο; Όλοι φαντάζομαι έχουμε γίνει μάρτυρες του περιστατικού που δυο μαγαζιά είναι δίπλα - δίπλα, το ένα γεμάτο, το άλλο μισοάδειο και φυσικά σχεδόν όλοι επιλέξαμε να περασουμε το βράδυ μας στο γεμάτο. Αν το σκεφτείς, σε πρώτο επίπεδο, δεν έχει λογική. Μήπως πάμε για να βρούμε γκόμενο - γκόμενα; Κάποιοι βγαίνουν με φίλους τους μονο γι αυτό, κάποιοι, αρκετοί, το έχουν αυτό στο πίσω μέρος του μυαλό τους, αλλά όχι ως πρώτη προτεραιότητα, κάποιοι απλά πάνε παντού, κάποιοι όπως εγώ σταμάτησαν να πιστεύουν οτι μπορεί να γνωρίσουν κάποια στο bar. Παρόλα αυτά, η σκέψη οι θα έβγαινα σε ένα μαγαζί που δεν θα είχε κόσμο με ξενερώνει. Θέλω το μαγαζί στο οποίο θα περάσω το βράδυ μου να είναι τουλάχιστον όπως τα μαγαζιά στις διαφημίσεις τις Heineken, από πλευράς κόσμου. Οπότε γιατί;
Η απάντηση είναι προφανής, γιατί θέλουμε να κοινωνικοποιηθούμε. Αν πραγματικά θέλεις να περάσεις ένα βράδυ αποκλειστικά και μόνο με τους φίλους - φίλες σου δεν έχεις κανένα λόγο να πας σε γεμάτο μαγαζί. Η ατάκα "να δούμε κόσμο" είναι, νομίζω τραγική επιβεβαίωση όσων είπα παραπάνω. Τι θα πει, να δούμε κόσμο; Γιατί να "δούμε" και να μην "γνωρίσουμε"; Δηλαδή επιλέγω να πάω σε ένα μαγαζί γεμάτο κόσμο αλλά δεν θέλω να έχει κόσμο γιατί θέλω να είμαι με τους δικούς μου... Ήμαρτον!! Να σημειώσω εδώ την μεγάλη διαφορά μεταξύ του "κοινωνικοποιούμαι" και του"βρίσκω γκόμενα". Το πρώτο σημαίνει οτι πήγα στο μαγαζί με 2 φίλους και εκεί βρέθηκα να κάνω χαβαλέ με άλλα 2,3, 10 άτομα ανεξαρτήτως φύλου. Το δεύτερο ξέρετε όλοι τι σημαίνει. Οπότε γιατί τα γράφω αυτά; Για να κάνεις χαβαλέ, να περάσεις καλά με κάποιον πρέπει πρώτα να αλλάξετε μερικές κουβέντες. Είστε πολύ άτυχοι όλοι εσείς που δεν είχατε την τύχη να βρείτε ωραίους ανθρώπους με χαλαρή διάθεση με τους οποίους στο τέλος καταλήξατε μια παρέα, χωρίς να τους ξαναείδατε από τότε.
Συνεπώς δεν μπορώ να εξηγήσω την συμπεριφορά αρκετών γυναικών, ευτυχώς όχι όλων, που αντιμετωπίζουν άσχημα τους διάφορους που τις μιλούν. Είναι πάρα πολύ εύκολο, χωρίς να γίνεσαι αγενής αγαπητή φίλη, να κόψεις τον τύπο που ήρθε να σου μιλήσει (με μεθυσμένους και κάγκουρες είναι πιο δύσκολα τα πράγματα), άμα δεν σου αρέσει. Δώστου, ειλικρινώς, πέντε λεπτά και αν δεν μπορεί να σε βοηθήσει να περάσεις έστω και λίγο καλύτερα, στείλτον, πάντα ευγενικά και χαμογελαστή, δεν χρειάζεται να κάνεις εκπτώσεις. Αλλά μην προσπαθείς να με πείσεις πως έφαγες τόση ταλαιπωρία να έρθεις σε αυτό το μαγαζί, που καλά καλά δεν μπορείς να κουνηθείς και να μιλήσεις, για να περάσεις το βράδυ με τις φίλες σου. Ή να το πω διαφορετικά, αν αντι για τον "mr ordinary" έρθει ο "mr perfect", θα στραβώσεις; θα του απαντήσεις μονολεκτικά στις 2-3 ερωτήσεις που θα σου κάνει; θα του δόσεις να καταλάβει οτι σήμερα είναι girls night out και οτι αρσενικό δεν χωράει στην παρέα σας ή θα παρακαλάς, από μέσα σου, να ζητήσει το τηλέφωνο σου, θα αναρωτιέσαι αν είναι ελεύθερος ή έχει 1, 2, 100 γκόμενες που τον περιμένουν και αν θα σου τηλεφωνήσει αύριο.
Πάρτο χαμπάρι: Βγήκες σε ένα γεμάτο μαγαζί γιατί στο πίσω μέρος του μυαλού σου ελπίζεις πως θα γνωρίσεις τον τέλειο άντρα, που θα διαφέρει από τους υπόλοιπους μαλάκες, που θα σε καταλαβαίνει και θα είναι ερωτευμένος μαζί σου για πάντα. Οπότε δεν το διακινδυνεύεις, σκέψου την ώρα που μιλάς με τον mr ordinary, να σε κοιτάξει ο mr perfect και ξενερώσει επειδή μιλάς σε κάποιον άλλον, Θεός φυλάξει!!
Θα με ρωτήσεις τώρα αν είναι κακό που περιμένεις τον κύριο τέλειο; μα φυσικά και όχι γλυκιά μου!! Ίσα ίσα, είναι αυτό ακριβώς που πρέπει να θέλεις. Αλλά αν είσαι πάνω από 12 χρονών θα πρέπει να ξέρεις οτι αυτός ο άντρας, δεν υπάρχει. Πρέπει να πάρεις κάποιον από εμάς τους κοινούς θνητούς και να μας πείσεις, με την προσωπικότητα και την θηλυκότητα σου, να γίνουμε οι πρίγκιπες του παραμυθιού σου και vice versa. Δεν ξέρω αν θα έρθει ο mr perfect πάντως να ξέρεις οτι αν έρθει σίγουρα, δεν θα είναι όπως τον περιμένεις!

Η συνέχεια αύριο με τα βαθύτερα αίτια αυτής της συμπεριφοράς! Τώρα πρέπει να ετοιμαστώ, να πάω να πατικωθώ στο "λιμάνι", για να περάσω καλά με τους φίλους μου, μόνο!!
Καλό βράδυ σε όλους!!!