Εθνική Ελλάδας - Άρης

Εφόσον σήμερα είναι Κυριακή και ως γνωστόν η μέρα αυτή είναι αφιερωμένη στο ποδόσφαιρο αποφασισα να γραψω την γνώμη για την κατάσταση του εν Ελλάδι βασιλιά των σπορ.
Καταρχας για την εθνική ομάδα, είδαμε χτες το παιχνίδι με το Λουξεμβούργο, το οποίο φυσικά δεν μπορεί να βοηθήσει να βγουν συμπεράσματα, αφου η δυναμικότητα του αντιπάλου είναι παρα πολύ χαμηλή, παρόλα αυτά η ομάδα φάνηκε ασύνδετη, χωρίς φαντασία στο κέντρο και μάλλον έκανε αγγαρεία. Όμως η ευκαιρία για πρόκριση είναι χρυσή, αφού ακόμα και σε αυτή την κατάσταση αποτελούμε το φαβορί του ομίλου. Βεβαια θα μου πεις και τι θα γίνει αν προκρηθούμε; Μαλλον το συνηθισμένο, κακές εμφανίσεις, μηδέν γκολ, μηδέν βαθμοί, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Όσο αγωνίζεσαι ελπίζεις, αυτό ακριβώς είναι το νόημα του αθλητισμού
Πάω τώρα στο εγχώριο πρωτάθλημα και την ομάδα μου τον Άρη. Όποιος είδε τον Άρη πέρισυ ειδε μια καλοδουλεμένη ομάδα, με σφιχτή άμυνα που κατα διαστήματα έπαιζε ωραίο ποδόσφαιρο. Που πονούσε η ομάδα του Μπάγιεβιτς; Πρώτον στα δυο πλάγια μπακ, που ήταν κάτω του μετρίου στα αμυντικά τους καθήκοντα. Αυτό ανάγκαζε τον προπονητή να παίζει με τρια αμυντικά χαφ, έτσι ώστε οι 2 να καλύπτουν τα κενά που άφηναν τα μπακ και ο ένας να δημιουργεί παιχνίδι. Δεύτερον δεν υπήρχε ο οργανωτικός αμυντικός χαφ, ο παίκτης που θα ηρεμήσει το παιχνίδι της ομάδας και θα βγάλει τις μεγάλες μπαλιές ακριβείας, όταν αυτό χρειαστεί, ένας παίχτης στο στυλ του Πύρλο δηλαδή, της Μίλαν. Νέμπε και Νάτσο είναι μαχητές, σκυλιά, αλλά οργανωτές δεν είναι. Η τρίτη ανάγκη της ομάδας ήταν ο σεντερ φορ, ο ψηλός παίχτης περιοχής που θα τραβήξει πάνω του 2-3 αμυντικούς ώστε να ανοίξουν χώροι για τους μέσους. Τέτοιος παίχτης υπήρχε, ο Παπάζογλου, αλλά μετά τον τραυματισμό του έχασε όλη την υπολοιπη χρονιά.
Αυτά για πέρισυ. Τι έγινε φέτος; Μάλλον ένα μπάχαλο... Η ομάδα, το κρίσιμο διάστημα που θα έπρεπε να γίνεται ο σχεδιασμός, ζούσε το σηριαλ του αν θα φύγει - μείνει ο Ντούσαν, ο Ντούσαν έφυγε και νομίζω πως όλες τις μεταγγραφές τις έκανε ο Κόντης. Τον συγκεκριμένο άνθρωπο να πω την αλήθεια δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ. Αφενός για το κάζο με τους σειχιδες, που την έβγαζαν με σουβλάκια από το 157, αφετέρου γιατί έχω την αίσθηση οτι όποιος φεύγει από την ομάδα φεύγει εξ αιτίας του. Οπότε τι έγινε, δεν αποκτήθηκαν πλάγια μπακ, συνεπώς το μεγάλο πρόβλημα παρέμεινε, Μπατίον και Βίτολο χρειάζονται χρόνο στα πόδια τους και αποκτήθηκαν 2 ψηλοί σεντερ - φορ συν ένας ο Παπάζογλου, έχουμε πια τρεις σεντερ - φορ όταν χρειάζεται ένας. Γιατί; Με την ίδια λογική θα χρειαζόμασταν 6 πλάγιους μπακ και άλλους τόσους σεντερ μπακ, ενώ έχουμε 4 και 3+1 αντίστοιχα. Κάτι μου λέει λοιπόν οτι ο Παπάζογλου είναι για να φεύγει. Ε αυτό δεν το καταλαβαίνω, αντε με τον Νεμπε, 33 χρονών είναι, δεν είναι καμία μεγάλη απώλεια αγωνιστικά, είναι όμως σημαντική απώλεια εξωαγωνιστικά - ψυχολογικά. Με τον μικρό όμως γιατί; Έχει αποδείξει οτι του αξίζουν ευκαιρίες, είναι μικρός και πάνω απ όλα Αρειανός. Γιατί να μην παίξει αυτός και να παίξει ένας Αργεντίνος ή ένας πολωνός; Κάτι μου λέει οτι τον ετοιμάζουν για πώληση και συντομα μάλιστα. Έτσι όμως πραγματικά αφελληνίζεις την ομάδα. Ναι οι καλοί Έλληνες κοστίζουν, ναι οι καλοί Έλληνες είναι λίγοι, αλλά όταν όλοι οι άλλοι παρακαλούν για ταλέντα, εσυ που έχεις τα παραγκωνίζεις; Δωσε σε αυτόν και τον Καράμπελα ευκαιρίες τωρα, αν δεν βγουν κανένας δεν θα σου πει τίποτα, αλλα΄αν βγουν θα έχεις κερδίσει ένα μεγάλο στοίχημα.
Πάμε τώρα στο δια ταύτα, ο νεος Άρης του Κίκε πιστεύω θα είναι περίπου όπως πέρισυ. Με ένα σύστημα 4-4-2, με τους 2 πλάγιους μπακ βελτιωμένους και τους Μπατίον Βίτολο καλούς μπορεί να πάει καλύτερα. Από την άλλη η ψυχολογία της ομάδας είναι χειρότερη από πέρισυ, η ταχύτητα του Αβραάμ, αντικαταστάθηκε από την εμπειρία του Λέμπο, ο Ρονάλντο είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος, οπότε η ομάδα μπορεί να πάει και χειρότερα. Έχουμε ακόμα 29 αγωνιστικές για να το διαπιστώσουμε. Αυτά για την ομάδα μου, θα επιστρέφω αργότερα με ΠΑΟΚ και Ηρακλή.
Σας χαιρετω